Lange dag

Vlak nadat ik wakker werd, had ik even de site van Warner Bros VIP tours bekeken of het wel zin had om daar heen te rijden. Omdat ik niet zeker wist of ik wel wilde gaan, had ik niet van te voren gereserveerd. Er waren op diverse tours nog enkele plaatsen vrij, dus ik nam de gok maar. Griffith park ligt om de hoek dus ik kan altijd nog uitwijken daar naar toe. Bij de studio aangekomen kan ik niet met de eerste tour mee, maar wel met die erna. Blijkt dat ze gewoon extra karren inzetten zodat in plaats van de 12 personen er gewoon 36 mee kunnen. In de kleine winkel zijn veel spullen te koop van Harry Potter, Looney Tunes, Ellen, Friends en andere WB shows. Daarnaast hangen er diverse originele filmprops van Harry Potter in de lobby.

Voordat we in de extra lange golfkar mogen stappen, krijgen we eerst een overzicht van 90 jaar film en tv geschiedenis van Warner Bros en bij veel beelden komen er diverse jeugdherinneringen naar boven. In mijn gezelschap zitten 2 dames uit Londen, 3 Canadezen, een Russisch stel en een Nederlander (ik zei de gek). Ik ben de enige die iets van de Mentalist weet, de rest, op de Russen na dan, komt alleen maar voor Friends. We krijgen hierdoor dus de normale tour uitgebreid met voornamelijk feiten over Friends. Nu heb ik deze serie wel eens gezien, maar de rest is dolenthousiast over de feiten die de gids blijft spuien. Gelukkig voor mij komt er ook wat van de Mentalist voorbij.

De tour op zich is meer een opeenvolging van hoe je als kijker in de maling wordt genomen. Ze hebben daar een stuk jungle die je over het pad binnen 10 seconden door bent, maar de achtervolgingsscene in Jurrasic Park duurt over dit pad meer dan een minuut. Gewoon weer terug naar voren rijden, een paar potten met planten verplaatsen en weer een take schieten. Zo gaan we van filmdecor naar tv set, maar juist op de plekken dat het interessant wordt mogen we geen foto's maken. Zo komen we op de set van Ellen (de Generes, talkshow) en The big bang theory maar helaas ontbreken de foto's. Wel mogen we foto's maken van de set van Friends (een gejuich klinkt voor me op) en van enkele originele auto's uit diverse films. In het museum met diverse kleding en een overzicht van de Harry Potter films, mogen wederom geen foto's gemaakt worden omdat het flitslicht iets zou kunnen beschadigen.

Helaas voor mij geen overzicht van de animatiefilms waarmee ze groot zijn geworden omdat dit tegenwoordig computerwerk is (net als veel filmscenes heb ik vandaag geleerd). De animatie blijft beperkt tot wat schetsen van Roadrunner in het museum en standbeelden van Bugs en Daffy voor het tourgebouw.

Omdat ik toch in de buurt ben, rijd ik naar Griffith Park Obsevatory waar vandaan je een mooi uitzicht hebt op het Hollywood Sign en over de stad. Pas nu merk je dat Los Angels onder een laag smog. Binnen in de sterrewacht een mooi overzicht over het onstaan van het heelal en de planeten. Er liggen meteorieten en een stuk van de maan. Buitengekomen ga ik terug naar de auto en rij naar Hollywood boulevard. Er zijn geen premieres of nieuwe sterren te onthullen maar het is heel erg druk, dus voor de foto's: zie vorig jaar :).

Het is inmiddels tijd geworden om richting Doger stadion te rijden voor de 2e wedstrijd van de Dodgers tegen de Diamondbacks. Ik zit nu wel achter de thuisplaat, alleen dan 4 hoog op het Top Deck maar heb wel een mooi overzicht. De wedstrijd lijkt op een pitchersduel uit te lopen maar dan alleen omdat beide slagploegen het min of meer laten liggen. "Nederlander" Didi Gregorius maakt een grote fout goed door met 1 man op de honken een homerun te slaan waardoor Arizona de wedstrijd lijkt te winnen. Dit mede omdat iedere honkloper van de Dodgers, terecht overigens, wordt tegen gehouden op 3. Toch weten ze gelijk te maken en in de 9e inning krijgen ze 2 en 3 bezet, maar niet het punt binnen. Ook in de 10e inning blijft het gelijk en nadat de Diamondbacks wederom niet tot scoren zijn gekomen, lukt het de Dodgers wel. Een honkslag wordt gevolgd door een walk off pinch hit homerun en een feestje voor de supporters die wel zijn blijven zitten.

Wederom redelijk snel ben ik terug in het hotel, waar ik me nog steeds verbaas waarom de meeste Amerikanen of met groot licht rijden of hun lampen hoog hebben gericht. Het zal wel komen door de onverlichte snelwegen, maar rondom LA zijn die zo vol dat groot licht geheel niet nodig is. Morgen, of liever vandaag, nog niets op het programma, maar we verzinnen wel wat